Grupy rasowe

Dlaczego nie dowierzamy rezultatom starannych badań tego rodzaju, które wskazują na różnice istotne? Mamy zaufanie do samych badań i otrzymanych w nich danych, lecz musimy strzec się wyciągania z nich ogólnych wniosków o Włochach, Szwedach czy innych narodowościach. Inny eksperyment wyjaśni nam, dlaczego musimy być ostrożni. W eksperymencie tym (Franzblau, 1935) badano dziewczęta amerykańskie pochodzenia duńskiego i włoskiego, używając testu nie wymagającego znajomości jakiegoś określonego języka: test ten znany jest jako Międzynarodowy Test Inteligencji (International Intelligence Test). Pomiędzy dziewczętami pochodzenia duńskiego i włoskiego stwierdzono różnice tego samego rzędu, jakie widzimy w tablicy 15-10 między dziećmi pochodzenia szwedzkiego i włoskiego. Następnie przeprowadzono badania testowe nad dziewczętami duńskimi i włoskimi w ich krajach ojczystych, starając się jak najlepiej dobrać jednakowe poziomy społeczno-ekonomiczne. W ich rodzinnych stronach nie było istotnych różnic między średnimi wynikami dziewcząt duńskich i włoskich. Badania te przemawiają silnie za hipotezą, według której przyczyną stwierdzanych w Ameryce różnic jest fakt, że emigracja do Stanów obejmowała w poszczególnych krajach różne warstwy społeczne.

Grupy rasowe. Tak wiele było mieszanych związków między ludźmi, że rasy ludzkie nie są „czyste”. Tym niemniej istnieją pewne ogólne różnice w rozkładzie cech nie tylko zewnętrznych, ta- kich jak barwa skóry, włosów czy rysy twarzy, lecz również wewnętrznych, takich jak grupy krwi. Na podstawie reakcji krwi można wyodrębnić sześć odmian ludzkich, różniących się pod względem rozkładu składników krwi: wczesnoeuropejska, europejska (kaukazoidal- na), afrykańska (negroidałna), azjatycka (mongoloidalna), indiańska oraz australoidalna (Boyd, 1950). Zwróćmy uwagę, że klasyfikacja ta wykazuje silny związek z geografią.

Możemy postawić pytanie czy ludzie, należący do różnych odmian, różnią się pod względem inteligencji. Gdy zbierzemy rezultaty licznych badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych, okaże się, że jeśli idzie o wyniki w testach inteligencji werbalnej, kolejność najlepiej zbadanych odmian jest następująca:

– Biała (kaukazoidalna)

– Orientalna (mongoloidalna)

– Negroidałna (afrykańska)

– Indiańska .

Grupy rasowe – dalszy opis

W testach niewerbalnych (manipulacyjnych) Amerykanie pochodzenia chińskiego i japońskiego przewyższali czasem białych Amerykanów, a Indianie dorównywali białym. I znów stoimy przed problemem interpretacji tych rezultatów. Rozpatrzmy niektóre materiały dowodowe bardziej szczegółowo, wyzyskując jako źródło danych badania nad Murzynami.

Nawet w dość sprzyjających warunkach średni poziom inteligencji Murzynów pozostaje na ogół poniżej średniego poziomu białych. Danych, przemawiających za tym wnioskiem, dostarczają na przykład badania przeprowadzone w istniejącej od 1812 r. kolonii murzyńskiej w okręgu Kent w Kanadzie (stan Ontario). Przed wojną domową przybyło tam wielu zbiegłych niewolników. Zostali oni tam życzliwie przyjęci, chodzili do dobrych szkół i traktowano ich na zasadzie równości, jednakże po przeszło stu latach średni poziom inteligencji u Murzynów był niższy od średniego poziomu inteligencji białych w tym okręgu (ryc. 15-8). Jak zwykle bywa w takich porównaniach grupowych, oba rozkłady zachodzą na siebie, a wiele dzieci murzyńskich uzyskało nawet wyniki wyższe od średniej dla białych dzieci. Różnica między średnimi jest istotna statystycznie i sugeruje, że istnieje różnica między rasą murzyńską a rasą białą. Wpływ na te rezultaty miały także różnice społeczno-ekonomiczne. Na obszarach wiejskich okręgu Kent, gdzie warunki życia Murzynów były bardziej zbliżone do warunków białych, różnica pomiędzy średnim ilorazem inteligencji Murzynów i białych wynosiła 6 punktów, podczas gdy w miastach, gdzie warunki te były mniej podobne – 16 punktów.

Analiza przyczynowa różnic rasowych nastręcza wiele trudności w związku z rezultatami badań testowych przeprowadzonych w czasie I wojny światowej. W niektórych południowych stanach biali pobo- rowi uzyskali w teście Al ja -dla Armii Amerykańskiej wyniki nie lepsze niż uzyskane przez poborowych Murzynów w niektórych północnych stanach, jednakże w każdym stanie wyniki poborowych Murzynów były średnio niższe niż wyniki białych poborowych. Jeśli uwzględnimy te dwie okoliczności: przynależność do rasy czarnej lub białej oraz pochodzenie z Północy lub z Południa, to uzyskaniu lepszych wyników w teście inteligencji sprzyjała przynależność do rasy białej i pochodzenie z Północy. Okolicznościami niesprzyjającymi była przynależność do rasy czarnej i pochodzenie z Południa, a zatem możemy postawić pytanie, czy za słabe wyniki Murzynów w testach nie jest raczej odpowiedzialna ich niekorzystna sytuacja zarówno na Północy, jak i na Południu niż jakieś wrodzone różnice rasowe (Alper i Boring, 1944).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>