Ta niestałość wyników w pierwszych latach życia nie pozwala nam uzyskać wczesnej oceny inteligencji wolnej od wpływu środowiska rodzinnego Przyczyną niskich korelacji pomiędzy wcześniejszymi a późniejszymi testami jest po części zmiana treści testów. Testy do badania niemowląt są z konieczności niewerbalne, podczas gdy później testy werbalne są bardzo ważną częścią skali. Dopiero wtedy, gdy czynnik werbalny zaczyna odgrywać istotną rolę w myśleniu dziecka (poczynając od dwóch lat, jak wskazują rezultaty naszych testów), uzyskany iloraz inteligencji pozwala na przewidywanie późniejszego I.I. W latach szkolnych iloraz inteligencji jest względnie stały: natychmiastowe powtórzenie badań testowych wykazuje na ogół korelację około ,89, testy oddzielone okresem 20 miesięcy korelują na poziomie około ,84, a okresem 5 lat – około ,70 (Bradway, 1945: Bayley, 1949).
Gdy zaczekamy do lat szkolnych, kiedy można zadowalająco zmierzyć I.I., otrzymamy dodatnią korelację pomiędzy ilorazami inteligencji rodziców i dzieci. W dużej próbce rodziców i dzieci (428 wyników ojców i dzieci oraz 534 wyniki matek i dzieci) korelacja między wynikiem jednego z rodziców a wynikiem dziecka w wieku szkolnym wynosiła ,49 (Conrad i Jones, 1940) Korelacja ta jest mniej więcej tej samej wielkości, co korelacja między fizycznymi cechami (takimi jak wzrost) któregoś rodziców i dziecka i daje jakąś podstawę do przypuszczeń o wpływie dziedziczności, chociaż, oczywiście, w tym czasie środowisko odgrywa już pewną rolę.
Leave a reply