Wykres pokazuje, jaki procent szkolonych iotników z danym wynikiem staninowym (standardowe dziewięć) nie ukończył szkolenia. W pewnym momencie lotnictwo ustaliło, że do dalszego szkolenia kwalifikuje wynik w Staninach równy przynajmniej 5. (Źródło: DuBois, 1947). testów za pomocą tej metody wybiera się progowy punkt na skali. Wówczas tylko ci kandydaci, którzy uzyskali wynik wyższy od progowego, zostaną przyjęci na przeszkolenie do szkoły czy też gdzie indziej, zależnie od celu, któremu służy badanie testowe.
Program selekcji pilotów do lotnictwa stanowi przykład zastosowania wyników progowych. Każdy kandydat otrzymywał na skali sta- ninowej („standardowe dziewięć”) ocenę prognostyczną od 1 do 9. Z ryc. 14-2 widać, że w okresie próbnym osoby z niską oceną eliminowano znacznie częściej niż osoby, które uzyskały ocenę wysoką, dlatego też po wypróbowaniu testów egzaminatorzy odrzucali kandydatów, którzy uzyskiwali niskie oceny. Na przykład, w październiku 1943 r. kandydat musiał uzyskać na skali staninowej wynik 5 lub lepszy, aby zostać przyjętym na szkolenie lotnicze. Tak więc, wynik staninowy 5 stal się wynikiem progowym.
Korzyści, płynące z przyjęcia wyniku progowego, można ocenić, zapoznając się z danymi przedstawionymi w tabl. 14-4, na których opiera się także wykres na ryc. 14-2. Przypuśćmy, że przed rozpoczęciem kursu pilotażu zostaliby wyeliminowani wszyscy kandydaci z oceną staninową poniżej 5. Spojrzawszy na tablicę, możemy się przekonać, że wyeliminowalibyśmy grupę, z której 44% odpadło w trakcie szkolenia. W grupie zakwalifikowanej do szkolenia (z o.cenami staninowymi 5 lub powyżej) odpadło tylko 17%.
Wynik w skali staninowej podnoszono tym, którzy wykazali doświadczenie w lataniu. Zwiększyło to procent kandydatów, którzy otrzymali wyższe wyniki. W późniejszym okresie nie przyjmowano już na szkolenie tych, którzy uzyskali niskie wyniki. Zmniejszyło to względny liczbę szkolonych o niskich wynikach w skali sumnowej.
Dane z ryc. 14-2 i tabl. 14-4, wyrażone w terminach korelacji, reprezentują korelacją pomiędzy ocenami staninowymi a ukończeniem szkolenia (r = ,51 dla całej grupy 166 507 szkolonych). Osoby znające statystykę potrafią na podstawie współczynnika trafności ocenić, posługując się podanym na s. 572 wzorem na efektywność prognostyczną, jak trafne będą przypuszczalnie ich przewidywania. Dla naszych obecnych „”celów wystarczy wiedzieć, że przy współczynniku trafności bliskim ,50 przewidywania nasze mogą być słuszne w takim stopniu, jak to widzimy w tabl. 14-4 i na ryc. 14-2. Jest to znaczne osiągnięcie, które daje istotne oszczędności, gdy uwzględni się koszty szkolenia.
Leave a reply