W rozdziałach poświęconych rozwojowi dzieci prześledziliśmy, w jaki sposób dziecko w miarę wzrastania nabywa różnych nawyków, które pomagają mu później w przystosowaniu do środowiska. Jego czynności zwykle strukturyzowały się od prostych do bardziej skomplikowanych, i od czynności przypadkowych do czynności dobieranych selektywnie. W podobny sposób rozwija się potrzeba coraz większej selektywności i złożoności w sferze reakcji emocjonalnych.
Łatwo docenić użyteczność silnych reakcji emocjonalnych u człowieka pierwotnego. Obfite wydzielanie się adrenaliny do krwi w trudnych sytuacjach przygotowywało go na ewentualność walki z wrogiem, ucieczki, a w razie potrzeby i pościgu. Taka emocjonalna reakcja sprzyjała ewolucyjnemu przetrwaniu gatunku.
W cywilizacjach o rozwiniętej kulturze opłaca się prezentować reakcje nieomalże przeciwne. Dać się zbyt często i zbyt łatwo ponosić emocjom oznacza często handicap danej jednostki. Emocje zaburzają proces myślenia, a myślenie jest najlepszym znanym człowiekowi narzędziem, za pomocą którego można rozwiązywać życiowe problemy. Człowiek pobudzony emocjonalnie mówi i robi rzeczy, które nie tylko nie rozwiązują jego problemu, ale stwarzają mu nowe trudności. Nawet w najłagodniejszych stanach emocjonalnych osoba pobudzona jest mniej sprawna umysłowo i zarazem niezdolna do całkowicie obiektywnego myślenia. zazwyczaj przestrzeń przeznaczana na opis produktu niech sama w sobie będzie wystarczającym świadectwem skuteczności metody pośredniego warunkowania emocjonalnego.
Leave a reply