BADANY, KTÓRY NIE OSIĄGNĄŁ SUKCESÓW CZ. II

Dane przytoczone w późniejszym sprawozdaniu (Terman i Odeń 1959) świadczą, że wybitne zdolności badanych zdobywały sobie w miarę upływu czasu coraz pełniejsze uznanie. W wydaniu z 1955 r. American Men oj Science uwzględniono 70 mężczyzn i 7 kobiet z badanej grupy, podczas gdy w wydaniu z 1944 roku wymieniono jedynie 19 mężczyzn. Liczba osób uwzględnionych w ,,Who’s Who in America” wzręsła z 5 w 1946 r. do 33 w 1958. Zdobycie uznania wymaga czasu: grupa ta, wybrana w dzieciństwie, spisała się dobrze.

Właściwe wyzyskanie ludzi o wysokich zdolnościach jest obowiązkiem społecznym nie mniej pilnym niż obowiązek zajęcia się osobami upośledzonymi na skutek ich niskich zdolności. Duże zapotrzebowanie na wysoko wykwalifikowanych specjalistów powoduje, że nasze zasoby talentów bliskie są wyczerpania (Wolfie, 1954). Jeśli wiele takich talentów marnuje się z winy złego społecznego ł osobistego przystosowania i niewystarczającej motywacji, jak to sugerują dane dotyczące grupy C w badaniach Termana, to jednym ze sposobów lepszego wyzyskania tych talentów jest zajęcie się obiecującą młodzieżą we wczesnym wieku. Trzeba zrobić wszystko, co możliwe, aby stworzyć atmosferę pobudzającą do spożytkowania twórczych zdolności w sposób społecznie produktywny. Podano na podstawie prywatnych informacji uzyskanych dzięki uprzejmości nie żyjącego już obecnie Lewisa M. Termana i Melity H. Odeń (przyp. aut.).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>