Typy Sheldona

Każdemu z tych fizycznych składników przyporządkowano odpowiedni temperament. Osobę z przewagą składnika endomorficznego zalicza się, jeśli chodzi o jej usposobienie, do kategorii ludzi, którzy lubią dobrze zjeść, poszukują przyjemności cielesnych i towarzystwa innych ludzi. Osoba z przewagą składnika mezomorficznego jest energiczna, lubi ćwiczenia fizyczne, jest bezpośrednia w obejściu. Osoba ektomorficzna jest wrażliwa, skłonna do zmartwień, boi się ludzi, odczuwa potrzebę samotności. Może (choć nie musi) ze swoim wrażliwym układem nerwowym wyzywać się w pracy artystycznej lub naukowej.

Schemat ten spełnia wszystkie wymagania teorii typów osobowości: wydaje się prawdopodobny pod względem biologicznym dzięki podkreślaniu ich podłoża embriologicznego, kładzie nacisk na powszechnie znane krańcowe przypadki konstytucji fizycznej oraz odwołuje się do znanych zależności między ciałem a jego czynnościami.

Chociaż typy Sheldona wyglądały prawdopodobnie i opierały się na pozornie przekonywających danych statystycznych, podzieliły los większości dawniejszych systemów dzielących ludzi na typy, gdy poddano je bezstronnej analizie. Schemat trójwymiarowy, zgodnie z którym zo- stały wybrane owe trzy składniki ciała, wydaje się zależeć od zastosowanych metod statystycznych: w (gruncie rzeczy wystarczyłby schemat dwuwymiarowy (Ekman, 1951: Lorr i Fields, 1954: Humphreys, 1955). Korelacje między typem fizycznym a temperamentem zdają się wynikać z tendencyjności powstającej wówczas, gdy jeden sędzia ocenia zarówno typ, jak i temperament. Badania, w których stosowano oceny wydawane przez sędziów, dostarczały zwykle pewnego niewielkiego poparcia dla twierdzeń Sheldona, natomiast w badaniach z zastosowaniem testów, w których tendencyjność jest wykluczona, stwierdzano (w najlepszym razie) jedynie nieliczne istotne korelacje między budową ciała a osobowością (Tyler, 1956, s. 444).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>