Technika połówkowa w gromadzeniu informacji

Najbardziej praktyczne podejście do problemów kształtowania pojęć występuje w badaniach nad wykrywaniem uszkodzeń. W badaniach przeprowadzonych przez lotnictwo Stanów Zjednoczonych porównywano dwie metody działania: 1) na podstawie tablic prawdopodobieństwa, że dany symptom czy usterka w działaniu są spowodowane przez określone uszkodzenie, oraz 2) na podstawie techniki połówkowej, w której eliminuje się połowę hipotez (podobnie jak przy odgadywaniu liczby między 1 a 100, gdy najpierw zapytamy: „czy jest ona między 1 a 50?”) po każdym posunięciu. Na podstawie tych eksperymentów (a także na gruncie teoretycznym) trzeba uznać wyższość drugiej metody (Miller, Folley i Smith, 1953).

Jako na analogię do techniki połówkowej w wykrywaniu uszkodzeń możemy spojrzeć na towarzyską grę w „dwadzieścia pytań”. W tej grze, znanej z radia i telewizji, uczestnicy starają się „odgadnąć”, co ma na myśli osoba prowadząca grę, zadając jej pytania, na które odpowiada po prostu „tak” lub „nie”. Najlepsze pytania dzielą możliwe odpowiedzi na dwie równe części: wówczas „tak” wskazuje, ?e właściwe pojęcie znajduje się w jednej połowie, natomiast „nie”, że leży ono w drugiej połowie – „tak” i „nie” mają wtedy jednakową wartość informacyjną. Jeśli w zwykłej grze uczestnicy znajdą poprawną odpo-

,,Bit” jest jednostką zaczerpniętą z teorii informacji (skrót od iunary digit' – jednostka dwójkowa): gdy liczba alternatyw została zredukowana do połowy otrzymano jeden .„bit” informacji. wiedź w dwudziestu pytaniach (lub wcześniej), wówczas ,,wygrywają”, jeśli nie znajdą – „przegrywają”. Dla celów laboratoryjnych nieco uproszczona wersja tej gry okazała się bardziej przydatna.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>