Testy inteligencji mają za zadanie mierzyć te zdolności, które decydują o różnicy pomiędzy człowiekiem oystrym a tępym. Ponieważ bystrość umysłu ma doniosłe znaczenie dla sukcesów w szkole, w pracy zawodowej oraz dla przystosowania się społecznego w ogóle, test inteligencji jest jednym z najważniejszych narzędzi, wypracowanych przez psychologię. Słusznie zatem uczynimy, jeśli w naszych studiach nad różnicami indywidualnymi zapoznamy się dokładniej z istotą testów inteligencji oraz z wynikami, których te testy dostarczają.
Testy inteligencji tego typu, które są stosowane obecnie wynalazt psycholog francuski Alfred Binet. W 1904 r. rząd francuski zwrócił się do niego z prośbą, aby opracował test pozwalający ustalić, które dzieci nie mogą odnieść korzyści z nauki w zwykłej szkole. Pierwszą skalę opublikował Binet (wraz z Teodorem Simonem) w 1905 r., a poprawione wersje ukazały się w 1908 i w 1911 r. Od tych skal bine- towskich wywodzą się w prostej linii współczesne testy inteligencji.
Binet przyjął, że dziecko niezdolne jest podobne do dziecka normalnego, lecz opóźnione w swoim rozwoju umysłowym, tj. przyjął, że niezdolne dziecko będzie wykonywać testy podobnie jak dziecko normalne, lecz młodsze od niego wiekiem. Założenie to nie zawsze jest słuszne. Na przykład, niedorozwinięte dziecko może mieć doskonałą pamięć mechaniczną, a jednocześnie być niezdolne do rozumowania czy do myślenia abstrakcyjnego. Pierwotna hipoteza Bineta, chociaż nie całkiem poprawna, okazała się jednak użyteczna jako wytyczna dla konstruowania testów. Binet postanowił przedstawić na swej skali inteligencję jako pewien rodzaj zmian, które zazwyczaj zachodzą z wiekiem. Testy Bineta oraz inne podobne testy inteligencji badają zachowanie, które jest różne u osób wyraźnie inteligentnych oraz wyraźnie niezdolnych, zgodnie ze zwykłymi normami społecznymi. W tym celu Binet opracował skalę wycechowaną w jednostkach wieku umysłowego. U dzieci przeciętnych wiek umysłowy odpowiada w i e- kowi życia, tj. wiekowi określonemu zgodnie z datą urodzenia. Wiek umysłowy dziecka inteligentnego jest wyższy niż jego wiek życia: dziecko opóźnione w rozwoju ma wiek umysłowy poniżej swego wieku życia. Skala wieku umysłowego może być zatem z łatwością interpretowana przez nauczycieli oraz inne osoby, mające do czynienia z dziećmi różniącymi się pod względem zdolności umysłowych.
Leave a reply