Nauka o Psychologii - Psycholog Gdynia, Białystok, Katowice

Osoba uzależniona to ktoś, kto nadmiernie pije w sposób stały, co szkodzi jego zdrowiu, relacjom społecznym, a także wydajności w pracy i sprawowaniu jakiejkolwiek odpowiedzialności. Jak w każdej innej chorobie, zanim można będzie udzielić pacjentowi pomocy, konieczne jest rozpoznanie symptomów. Poniżej podajemy etapy postępującego uzależnienia alkoholowego.

Kiedy bezpośredni atak na przeszkodę nie powiódł się, dziecko często zwraca swoją agresję przeciwko jakiejś niewinnej osobie lub rzeczy, próbując rozładować napięcie narosłe wskutek zagrożenia po doznanym niepowodzeniu. Ustroje totalitarne często wynajdywały swoje „kozły ofiarne”, próbując odwrócić uwagę ludzi od rzeczywistych prześladowców. Wystarczy wspomnieć politykę wobec Żydów w nazistowskich Niemczech. Mechanizm przeniesienia agresji sprawia, że wszystko może symbolizować znienawidzoną przeszkodę. Wiele zbrodni popełniono wskutek nienawiści rozbudzonej przeciw ludziom lub instytucjom mającym symbolicznie wyrażać źródło frustracji.

Niektórzy ludzie świadomi licznych negatywnych skutków emocji twierdzą, że emocje należy wyeliminować. Kiedy uświadamia się im, że wymagałoby to zniszczenia sporej części mózgu, sugerują czasami posunięcie zastępcze. Wystarczy, mówią, wyeliminować świadomość emocji. Osiągnięcie tego efektu nie zaszkodzi mózgowi, twierdzą, wystarczy bowiem tylko przeciąć nerwy, które przewodzą uczucia.

Niepokój, który trwa, pomimo że zostały przedsięwzięte właściwe środki zapobiegawcze, i atak paniki, który występuje „spontanicz- nie”, są przejawami lęku, którego źródło zostało wyparte. Lęk jest symptomem zrepresjonowanego pobudzenia emocjonalnego.

W toku rozwoju dziecko zmienia swoje pierwotne, niespójne reakcje na określone wzorce reakcji. Omawialiśmy je w rozdziale dwunastym jako atak na obiekt emocji, dążenie ku niemu, ucieczkę i rezygnację – odpowiadające emocjom gniewu, miłości, strachu i przygnębienia.

Gromadzimy wyniki i opracowujemy je w celu wyciągnięcia wniosków. Tak więc badamy dane ze spisu ludności, aby przekonać się, czy wzrasta przeciętny wiek ludności, czy trwa nadal tendencja do przenoszenia się z centrum miasta na przedmieścia itd. Podobnie badamy wyniki naszych eksperymentów, aby ustalić, jaki wpływ miały warunki ćwiczenia na ostateczne osiągnięcia, interesujemy się np. tym, jak siła dźwięku wpływa na próg słyszenia wysokości dźwięku, jakie skutki pociągają za sobą różne metody wychowywania dzieci. Aby wyprowadzić z tych wyników wnioski statystyczne, musimy zbadać zależności w nich występujące oraz przeprowadzić odpowiednie porównania, które by wykazały, że pewne warunki są bardziej sprzyjające od innych lub że wielkość jednej zmiennej wiąże się z obecnością lub nieobecnością, albo też z wielkością innej zmiennej. Wnioski te wyciąga się zawsze w warunkach, które cechuje pewien stopień niepewności spowodowanej przez błędy związane z pobieraniem próbki oraz błędy pomiarowe (które omówimy niżej). Jeśli testy statystyczne wykażą, że wielkość efektu stwierdzonego w naszych porównaniach przewyższa znacznie wielkość błędu, możemy mieć wówczas zaufanie do otrzymanych rezultatów.

Zauważono, że tuż po urodzeniu potrafimy dokonać rozróżnienia jedynie między dwoma emocjonalnymi odczuciami – bólem lub dyskomfortem związanymi z określonym stresem i napięciem „pobudzenia” oraz łagodną przyjemnością czerpaną z uczucia, które Watson nazwał „miłością”.

Jeśli dążenia dziecka będą blokowane pojawianiem się przeszkód niemożliwych do pokonania, może ono zacząć nawykowo reagować ucieczką. Może przyjąć zwyczaj ukrywania się, a w każdym razie będzie starało się unikać ryzyka dalszych przykrości, wstydu i frustracji. Forma wycofywania się jest bardzo często spotykana również wśród dorosłych. Niektórzy zwykli unikać relacji z ludźmi, którzy przewyższają ich pod jakimś względem. Kobiety o silnych zahamowaniach seksualnych mogą uciekać od towarzystwa mężczyzn oraz od sytuacji, które znamionują jakiekolwiek zbliżenie z mężczyznami.

Pomimo powszechnego pragnienia szczęścia i zdrowia wielu ludzi pada ofiarą chorób psychicznych. Przyjmują one postać zaburzeń lub uszkodzeń osobowości, które można podzielić na dwie kategorie zwane ogólnie nerwicami i psychozami. Lżejszą formę z obu wymienionych kategorii stanowią nerwice, w których jakaś funkcja osobowości wymyka się spod świadomej kontroli. W niektórych przypadkach chodzi o uczucie lęku. W innych następuje utrata kontroli nad myślami. Może też pojawić się nie kontrolowane zachowanie, utrata kontroli nad określonymi częściami ciała lub niewydolność organów bez „fizycznych przyczyn”.

Dla dziecka przegrana oznacza podważenie jego umiejętności, które poczytuje za oznakę wartości. Dlatego dziecko ma tendencję do negowania odpowiedzialności za niepowodzenie przez zanegowanie samego faktu porażki.

Główną przeszkodą w leczeniu psychotyków jest ich niezdolność do uznania rzeczywistości. Bardzo utrudnia to porozumienie z nimi. Nie ma sposobu, by stwierdzić, czy słowa, których używają, mają dla nich określone słownikowe znaczenie.

Istnieją tysiące cech, których nazwanie okazało się społecznie niezbędne. Psycholog GORDON W. ALLPORT wyszukał w wydanym w 1925 roku New International Dictionary Webstera 4500 słów oznaczających odrębne formy jednostkowych ludzkich zachowań. Które z cech danej osoby badać, zależy od celu badania. Ci, którzy się na fakcie, że nowy mózg potrafi zapanować nad starym mózgiem. Mówiąc popularnym językiem „głowa” może panować nad „sercem”, jeśli zechce i nauczy się, j a k to robić.