Ogólne podsumowanie obecnego stanu wiedzy o różnicach indywidualnych dają następujące książki: Anastasi i Foley Differential psychology (3 rd, Ed., 1953): Tyler The psychology of human differences (2 nd Ed., 1956) oraz Thorndike i Hagen Measurement and evaluation in psychology and education (1961). Ogólne zasady konstruowania testów, omówienie problemów rzetelności i trafności oraz właściwego zastosowania testów można znaleźć w książce Cronbacha Essentials of psychological testing (2nd Ed., 1960). Ostatnią rewizją stanfordzkiej wersji Bineta jest Termana i Merill (1960): Stanford-Binet intelligence scale: manual for the third revision, zaś Skali Inteligencji dla Dorosłych Wechslera – The measurement and appraisal of adult intelligence Wechslera (4th Ed., 1958).

Oczywiste jest, że nie rodzimy się z gotowymi postawami, ale stopniowo, w ciągu całego życia, rozwijamy je w sobie. W pierwszych latach dzieciństwa kształtuje się wiele postaw poprzez związki z rodzicami i członkami najbliższej rodziny. Kiedy dziecko przejawia postawy, które są akceptowane przez rodziców, wzmacniają je oni przez aprobatę i pochwały. A zatem następuje uczenie się postaw. W miarę jak dziecko rośnie, szczególnie gdy rozpoczyna szkołę, inne grupy społeczne zaczynają wpływać na jego postawy. Często przejawiamy konformizm, ponieważ chcemy być akceptowani przez daną grupę i — aby to uzyskać — przyjmujemy postawy członków tej grupy.

Różnorodne nawyki, kształtujące się u ludzi w toku prób podejmowanych w celu zrealizowania motywów, nazywamy mechanizmami przystosowania. Wśród nich wyróżniamy zarówno mechanizm naukowego, realistycznego podejścia do problemu, jak i bardziej prymitywny mechanizm zachowania pełnego wrogości i agresji w obliczu przeszkody. Mechanizmy te nie są nienormalne ani też nie muszą być symptomem odchylenia od normy. Są zupełnie normalne w sensie statystycznym, a to znaczy, że każda osoba ucieka się sporadycznie do jednej lub drugiej metody.