Stosunek ten pozwala nam ocenić istotność różnicy między średnimi. Zgodnie z praktyczną regułą stosunek krytyczny powinien mieć wartość przynajmniej 2,0, aby różnicę między średnimi można było uważać za istotną. Ilekroć poprzednio była mowa w tej książce o tym, że różnica między średnimi jest „statystycznie istotna”, oznaczało to, że stosunek krytyczny był właśnie co najmniej tak wysoki.

Socjometria zajmuje się pewnym bardzo ważnym aspektem osobowości, a mianowicie tym, jak dana osoba oddziałuje na innych ludzi. William James powiedział raz, że mamy tyle jaźni, ilu jest ludzi, którzy nas znają (ponieważ to, w jaki sposób oddziałujemy na innych, stanowi ważny element naszego ,,ja”), a jeden z późniejszych psychologów, Mark A. May, zdefiniował kiedyś osobowość jako „społeczną wartość bodźcową”.

Motyw pozyskania aprobaty wydaje się wywodzić od dostarczających przyjemności motywów pozytywnych oraz od satysfakcji płynących z popędów przetrwania. Jego geneza jest podobna do pochodzenia motywu panowania nad sytuacją i wiąże się z uwarunkowaniem na bodźce i uczeniem się reakcji.

Urojenia są to sądy i przekonania, utrzymujące się mimo obiektywnie istniejących dowodów na ich nieprawdziwość. Urojenia wykraczają poza neurotyczne obsesje, tak jak obsesje sięgają dalej niż przesądy i uprzedzenia. Normalna osoba -jeśli tego chce – może zazwyczaj wyeliminować dany przesąd, neurotyk nie jest w stanie pozbyć się obsesji, ale odnosi się do niej krytycznie, psychotyk zaś całkowicie akceptuje swe urojenia. Istnieją trzy rodzaje urojeń: urojenia wielkościowe, urojenia poniżające i urojenia prześladowcze.